Jeleniogórskie liceum powstało w 1913 roku. Być może oddanie tego gmachu do użytku w tym właśnie roku miało być akcentem uświetniającym stuletnią rocznicę „wyzwolenia” Prus spod władzy Napoleona. Do 1945 roku budynek był szkołą niemiecką, noszącą imię Braci Humboldtów. Szkoła miała status wyższego gimnazjum realnego nachylonego w kierunku przedmiotów przyrodniczych. Z tego okresu pozostało jeszcze bardzo dużo wartościowych eksponatów i pomocy dydaktycznych.
Rok 1945 wita w murach Szkoły pierwszych polskich 
uczniów. Zaledwie kilka tygodni wcześniej na słupach ogłoszeniowych w mieście pojawiły się afisze o treści zapowiadającej wpisy do pierwszych polskich szkół, a mianowicie: Państwowego Koedukacyjnego Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego przy ulicy Kochanowskiego oraz Państwowego Koedukacyjnego Liceum Pedagogicznego i przy nim szkoły powszechnej – jako szkoły ćwiczeń – przy ulicy Nowowiejskiej (obecnie w budynku znajduje się filia Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu). Warunkiem przyjęcia do liceum była „przynależność do narodowości polskiej i odpowiednie przygotowanie naukowe”. Organizatorem Szkoły i pierwszym jej dyrektorem był pochodzący z Wielkopolski Stanisław Maciukiewicz.
Po pierwszym powojennym roku szkolnym absolwentów Liceum było zaledwie ośmioro (razem w obydwu szkołach w I okresie roku szkolnego 1945/46 – ośmiu klasach gimnazjum i trzech liceum – było 386 uczniów, a pod koniec roku szkolnego szkoła liczyła czternaście klas gimnazjalnych i dwie licealne z liczbą 552 uczniów). Ale już następny rok szkolny pozwala utworzyć 20 oddziałów w tym 5 licealnych o profilach: humanistycznym, matematyczno – fizycznym i przyrodniczym. Po dwóch latach działalności Liceum opuściło 69 absolwentów. Od drugiego roku placówką kierował Maksymilian Tazbir, a grono pedagogiczne liczyło ponad 30 osób.
Liceum zmagało się z różnymi trudnościami: kadrowymi, wychowawczymi, technicznymi. Szkoła radziła sobie z tymi problemami, np. odczuwalny brak podręczników starano się wyeliminować przez uruchomienie powielarni szkolnej, która istniała do 1948 roku.
W roku szkolnym 1950/1951 została utworzona dodatkowa klasa pedagogiczna (niebawem
powstało odrębne Liceum Pedagogiczne). W następnych latach liczba oddziałów licealnych uległa zmniejszeniu ze względu na utworzenie przy liceum szkoły podstawowej (w zamyśle jako szkoły ćwiczeń dla liceum pedagogicznego). Lata pięćdziesiąte były trudne nie tylko ze względu na przeciążenie oddziałów, (klasy liczyły często ponad 40 uczniów, co siłą rzeczy niekorzystnie wpływało na jakość pracy dydaktycznej i wychowawczej Szkoły). Ideologizacja oświaty osiągała swoje apogeum. Na domiar wszystkiego Liceum, zgodnie z odgórnymi dyrektywami, było poddawane swoistej „kuracji” światopoglądowej. W tym okresie część młodzieży szkolnej aktywnie włączyła się do działalności antypaństwowej. Zapadły wyroki skazujące. Władze nakazały wzmocnienie oddziaływania światopoglądowego, co skutkowało licznymi „szkoleniowymi” radami pedagogicznymi. Po kilku zmianach na stanowiskach kierowniczych w Szkole funkcję dyrektora przyjął Zygmunt Żytkowski. W Liceum dał się zauważyć pewien ład i dyscyplina, choć działania sanacyjne w Liceum nosiły wszelkie znamiona epoki. Jednak i to nie uchroniło Szkoły przed perturbacjami kadrowymi. W 1953 roku na skutek ingerencji władz oświatowych odchodzi ze stanowiska dyrektor Żytkowski oraz nauczyciel fizyki – Mikołaj Kasperowicz, a na mocy decyzji administracyjnej jego funkcję przejmuje Adam Rząsa, młody dziennikarz, skierowany tu z Warszawy. Nowy dyrektor okazał się bardzo aktywnym organizatorem.
W 1956 roku zostaje formalnie uregulowana kwestia nadania Szkole imienia Stefana Żeromskiego. Uroczystościom nadania imienia patrona towarzyszy odsłonięcie tablicy pamiątkowej z płaskorzeźbą pisarza. W tym okresie odbywają się pierwszy i drugi zjazd absolwentów (na dziesięciolecie
i piętnastolecie istnienia polskiej szkoły). Zjazd drugi został wpisany w uroczystości XV- lecia powrotu Ziem Zachodnich do Polski. Dopiero w roku szkolnym 1961/62 następuje wzrost liczby klas licealnych (przyjęto uczniów do czterech klas pierwszych). W następnych latach pojawiają się kolejne oddziały klas:
od A do F. Dzieje się tak ponieważ z „Żeroma” zostaje wycofana szkoła podstawowa. Powstają
nowe gabinety przedmiotowe, co nauczycielom ułatwia wzbogacanie warsztatu pracy i podnosi skuteczność nauczania poszczególnych przedmiotów, pozwala to Szkole uzyskiwać także więcej laurów we współzawodnictwie między placówkami tego typu na Dolnym Śląsku. Teraz Liceum liczy sobie około 20 – 24 oddziałów, postrzegane jest jako najlepsza szkoła ponadpodstawowa w mieście i powiecie. Wysoko notowana jest także przez wrocławskie Kuratorium Oświaty. Pod kierownictwem Anny Gucmy Szkoła przyjmuje kształt organizacyjny, w którym będzie funkcjonować przez następne lata. Dobry poziom pracy Liceum potwierdzają liczne, znane wówczas konkursy „Disce puer”, udział uczniów w olimpiadach przedmiotowych, a także zawodach sportowych (II miejsce w Centralnych Zawodach Sportowych Szkół Średnich o puchar „Sztandaru Młodych” -1964). Z inicjatywy Anny Gucmy szkołą opiekowały się zakłady pracy : Polfa, Zakład Energetyczny, JZO, nie tylko remontując istniejące pomieszczenia szkolne, ale także tworząc od podstaw gabinety przedmiotowe m.in. wychowania technicznego, czy fizyki, jak również boksy w szatniach uczniowskich. W okresie wakacyjnym młodzież korzystała ze zorganizowanego wypoczynku przez szkołę na obozach „wodniackich”, rowerowych i spływach kajakowych.
Kontynuatorem podjętych działań był w latach 1971/75 dyrektor Antoni Kurzyński. W trakcie jego kadencji całkowicie sprofilowano proces nauczania. W efekcie tego i wymagań stawianych przez nauczycieli uzyskiwano wysokie wyniki matur i egzaminów na wyższe uczelnie. W 1974 roku na studia z „Żeroma” dostało się dwukrotnie więcej absolwentów niż wynosiła ówczesna średnia województwa wrocławskiego. Powyższe osiągnięcia potwierdza również liczne uczestnictwo młodzieży w konkursach naukowych i olimpiadach przedmiotowych. Dzięki determinacji i ogromnemu zaangażowaniu dyrektora Kurzyńskiego zbudowano boisko szkolne przy gmachu Liceum.
W latach siedemdziesiątych Liceum cieszy się w dalszym ciągu dobrą renomą i jest oblegane przez uczniów, zwłaszcza że jest jedyną szkołą ogólnokształcącą na poziomie średnim w około 60-tysięcznym mieście. Nie zmienia sytuacji włączenie do Jeleniej Góry obszaru miast Cieplice Śląskie Zdrój (gdzie funkcjonuje liceum ogólnokształcące) i Sobieszowa.
W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych Liceum prowadzi nabór do sześciu równoległych
klas. W okresie kierowania Szkołą przez Adolfa Sypkę profilowano klasy sukcesywnie tworząc nowe oferty dla uczącej się zdolnej młodzieży. Formuła systemu gabinetowo-lekcyjnego okazała się skuteczna i trwała. W tym czasie też powołano do życia Zespół Szkół Ogólnokształcących Nr 1, w skład, którego weszły: liceum młodzieżowe oraz liceum dla dorosłych (wieczorowe i zaoczne).
Lata osiemdziesiąte otwiera powstanie w Polsce wielkiego ruchu patriotycznego pod nazwą Związku Zawodowego „Solidarność”. W Szkole zawiązuje się Koło Związku, które razem z istniejącym wcześniej ZNP działa na rzecz spraw pracowniczych. Działalność koła zostaje przerwana przez ogłoszenie stanu wojennego, a przywrócenie pracy Koła w nowych warunkach następuje w 1989 roku.
W okresie stanu wojennego kadry nauczycielskie podlegają weryfikacji. Młodzież ma przedłużone „ferie zimowe”, a praca szkoły i wszelka jej działalność poddana jest rygorom przepisów stanu wojennego. W tym trudnym okresie pracami Liceum kieruje Jan Cemerys, powołany na stanowisko w 1981 roku.
Druga połowa lat osiemdziesiątych i lata dziewięćdziesiąte to okres, kiedy pełnienie funkcji dyrektora Liceum przyjął Edward Dziubek, dotychczasowy dyrektor II LO w Jeleniej Górze – Cieplicach. Okaże się, że funkcję tę będzie pełnił najdłużej ze wszystkich dotychczasowych dyrektorów. Na czas ten przypadają zmiany ustrojowe w Polsce, nowe oczekiwania i wyzwania. W latach osiemdziesiątych Szkoła kontynuuje swoje dotychczasowe zadania skupiając się na podnoszeniu wyników nauczania. Sytuacja zmienia się dopiero w latach dziewięćdziesiątych. Zainteresowanie szkolnictwem ogólnokształcącym powoduje utworzenie kolejnych: siódmego, a nawet ósmego oddziału w poziomie klas w Szkole. Utrzymywanie wysokiego poziomu nauczania w Liceum umożliwiało osiąganie licznych sukcesów dydaktycznych i sportowych m.in. w olimpiadach przedmiotowych, konkursach ponadregionalnych oraz zawodach sportowych i obronnych. Pozwoliło to placówce zaistnieć w rankingach szkół średnich i utrzymywać się tam na wysokich pozycjach. Najwyższym dotychczasowym wynikiem było uzyskanie X miejsca w kraju w 1998 roku w III Rankingu Szkół Laureatów Olimpiad Przedmiotowych. Najbardziej doceniane przez społeczność Szkoły sukcesy to: uzyskanie brązowego medalu w Międzynarodowej Olimpiadzie Matematycznej w Hong-Kongu przez Krzysztofa Krupińskiego oraz srebrnego medalu w roku 1997 w Sudbury (Kanada) i złotego medalu w roku 1998 w Reykjaviku (Islandia) w Międzynarodowej Olimpiadzie Fizycznej przez Jarosława Łabaziewicza. Duże zaangażowanie uczniów w olimpiadach przedmiotowych jest pochodną między innymi podejmowanej wówczas i kontynuowanej do dzisiaj współpracy z wyższymi uczelniami – Uniwersytetem Wrocławskim, Akademią Ekonomiczną, Politechniką Wrocławską, czy z Kolegium Karkonoskim. Osiemnaście lat temu zainicjowano współpracę zagraniczną z gimnazjami w Niemczech, co w tamtym czasie było szczególnie atrakcyjną ofertą dla młodzieży. Uczniowie z Daun (Nadrenia Palatynat), a następnie także z Alfeld (Dolna Saksonia) odbywali wspólne wycieczki krajoznawcze w obydwu krajach i wspólnie realizowali różnorodne projekty dydaktyczno – badawcze. W latach dziewięćdziesiątych nawiązano też współpracę na niwie języka angielskiego z Gimnazjum w Lemvig w Danii. W roku szkolnym 1999/2000 w związku z reformą ustroju szkolnego w Polsce na wniosek Rady Pedagogicznej uruchomiono przy Liceum Gimnazjum (trzy równoległe oddziały).
W realizację działań i przedsięwzięć szkolnych włączały się organizacje młodzieżowe i Samorząd
Uczniowski. Na terenie Szkoły działały: ZMP (Związek Młodzieży Polskiej, w późniejszym okresie znany jako ZMS – Związek Młodzieży Socjalistycznej), organizacja harcerska (ZHP, w latach siedemdziesiątych przemianowany na HSPS – Harcerska Służba Polsce Socjalistycznej), PTTK (Polskie Towarzystwo Turystyczno – Krajoznawcze – na terenie Liceum pod nazwą SKKT – Szkolnego Klubu Turystyczno – Krajoznawczego), LOP (Liga Ochrony Przyrody), PCK (Polski Czerwony Krzyż) SZS (Szkolny Związek Sportowy, potem Szkolny Klub Sportowy ), Szkolne Koło Strzeleckie i inne. Funkcjonowały też liczne koła przedmiotowe skupiające uzdolnioną młodzież.
Budynek Liceum jest nadal sukcesywnie remontowany i unowocześniany. Gabinety wyposażane są w nowe urządzenia, wzbogacony znacznie zostaje księgozbiór biblioteczny. Biblioteka szkolna zostaje przemianowana na Szkolne Centrum Informacyjne, którego zadaniem jest gromadzenie i opracowywanie wydawnictw, książek i zbiorów audiowizualnych oraz działalność popularyzatorska.
W holu szkolnym pojawiły się medaliony z wizerunkami polskich noblistów, uruchomiona została od dawna istniejąca fontanna, a na drugim piętrze wmurowano tablicę pamiątkową poświęconą dyrektorowi Tazbirowi i uczniom Liceum, którzy za patriotyczną postawę poddani zostali w okresie stalinowskim licznym szykanom i represjom.
Od roku szkolnego 2002/03 – na mocy reformy – rozpoczyna pracę liceum ogólnokształcące młodzieżowe o trzyletnim cyklu nauczania, co wymusza kolejne innowacje organizacyjne. Następują też zmiany kadrowe w pracy placówki. Szkołą kieruje Paweł Domagała, dotychczasowy wicedyrektor i absolwent I Liceum im. Stefana Żeromskiego. Dyrektor Domagała zabiega o dodatkowe środki potrzebne do wzbogacenia bazy szkoły, czyni starania o poprawę bezpieczeństwa, funkcjonalności i estetyki pomieszczeń w budynku szkolnym. Dba o utrzymanie wysokiego poziomu kształcenia i wszechstronny rozwój placówki. Świadczy o tym chociażby po raz pierwszy oceniana zewnętrznie matura zdana przez uczniów na wysokim poziomie. Szkoła może się pochwalić tym, że jest jednym z nielicznych liceów na Dolnym Śląsku, gdzie egzamin maturalny został zdany niemal w stu procentach.
W tych latach podjęto szereg inicjatyw wzbogacających dydaktyczną ofertę Szkoły. Na szczególne podkreślenie zasługuje mająca kilkunastoletnią tradycję „Zimowa Szkoła Matematyczna” skupiająca zdolnych matematyków zapraszanych z całego Dolnego Śląska. Od wielu lat organizowane są także „Warsztaty Humanistyczne” i „Warsztaty Regionalne”, „Konkurs Recytatorski” czy „Narciarska Szkoła Języka Angielskiego”. Uczniowie klas pierwszych uczestniczą w wyjazdowych „Warsztatach Integracyjnych”(w 2015 r. po raz dziesiąty), uczniowie klas europejskich zaś mają okazję zwiedzić szereg instytucji europejskich podczas wycieczki przedmiotowej, która weszła na stałe do kalendarza działań dydaktyczno-wychowawczych Liceum. W Gimnazjum zostają uruchomione oddziały dwujęzyczne, odtąd oblegane przez zainteresowanych kandydatów z Jeleniej Góry i okolic.
Kolejne lata przynoszą kolejne zmiany. Następczynią dyrektora Domagały, powołanego
na stanowisko Naczelnika Wydziału Edukacji i Sportu UM Jeleniej Góry, została Eulalia Kłodawska – Szwajcer, dotychczasowy wicedyrektor Liceum. Jest to okres, w którym szeroką falą wlewają się do polskich szkół nowe regulacje prawne i programy wynikające z faktu wstąpienia Polski do Unii Europejskiej, a wraz z nimi pojawiają się nowe rozwiązania dydaktyczne i możliwości pozyskiwania środków na unowocześnienie wyposażenia placówki. Szkoła odnosi znaczący sukces, jest w dziesiątce najlepszych liceów dolnośląskich i w kolejnych latach lokuje się wśród pierwszych 150 najlepszych liceów w Polsce (na kilka tysięcy istniejących). Liceum odnotowuje regularnie 100% zdawalność egzaminu maturalnego, absolwenci Szkoły mogą kontynuować rozwój na renomowanych uczelniach w Polsce i za granicą. Są wśród nich wybitni naukowcy, sportowcy i młodzież utalentowana artystycznie, m. in. Maja Włoszczowska, mistrzyni świata w kolarstwie górskim, ale i Małgorzata Wasiucionek, Bartosz Skłodowski, Sulamita Ślubowska, którzy już jako licealiści zdobywali liczące się wyróżnienia w międzynarodowych konkursach skrzypcowych i fortepianowych, a przy tym osiągali bardzo dobre wyniki w nauce.
Ważnym wydarzeniem związanym z zakończeniem szkoły jest studniówka, która w Żeromie zawsze miała piękną i dostojną oprawę. Bale uczniów klas maturalnych odbywały się najpierw w Szkole. Później organizowano je w wynajętych lokalach. Często Szkoła gościła w cieplickim „Domu Zdrojowym”, w kasynie wojskowym Wyższej Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej („Pod Jeleniami”) i w Hali Spacerowej Domu Zdrojowego w Świeradowie Zdroju. Najmłodsze roczniki „Żeromszczaków” obchodziły to radosne święto maturzystów w Hotelu „Gołębiewski” w Karpaczu. Przestronne sale balowe świetnie spełniały oczekiwania Liceum z tak dużą liczbą maturzystów, a polonez w wykonaniu abiturientów wyglądał imponująco.
W Zespole Szkół Ogólnokształcących Nr 1 nadal odbywają się spotkania młodzieży zaprzyjaźnionych zagranicznych szkół średnich (z Alfeld, Daun, Heidelbergu w Niemczech, Lemvik w Danii), goszczeni są przedstawiciele świata nauki, sztuki i polityki, którzy rozmawiają z uczniami o kierunkach rozwoju tych dziedzin życia. Liceum corocznie jest gospodarzem spotkań o charakterze wykładów i prelekcji w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Nauki. Wykładowcami i prelegentami są także nauczyciele „Żeroma”.
Szkoła systematycznie współpracuje z wyższymi uczelniami Jeleniej Góry i Wrocławia, także z Uniwersytetem Jagiellońskim. Uczniowie uczestniczą w warsztatach w Instytucie Chemii i Instytucie Fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego, w warsztatach prowadzonych przez pracowników naukowych Instytutu Geografii i Instytutu Geologii Uniwersytetu Wrocławskiego, w zajęciach warsztatowych z robotyki w laboratoriach Politechniki Wrocławskiej. Naukową opiekę zdolnej młodzieży realizuje też jeleniogórski Wydział Zamiejscowy Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu oraz Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa.
W 2013 roku Liceum otrzymuje honorowy tytuł „Złota Szkoła” w rankingu edukacyjnym „Rzeczypospolitej” i „Perspektyw”, w 2014 roku ponownie plasuje się na zaszczytnej wysokiej pozycji. Licealiści „Żeroma” wciąż odnoszą liczne sukcesy na olimpiadach przedmiotowych, także międzynarodowych: dwukrotnie reprezentują nasz kraj na Międzynarodowej Olimpiadzie Lingwistyki Teoretycznej, Matematycznej i Stosowanej: w 2011 – M. Skórski, Pittsburg w USA, w 2012 – E. Gajdzik –brązowa medalistka z Lublany w Słowenii. Młodzież zdobywa medale i dyplomy w rywalizacji sportowej. Wśród licznych triumfów sportowych spektakularnym sukcesem jest uczestnictwo reprezentacji uczniów szkoły w Mistrzostwach Świata w Biegach na Orientację i to dwukrotnie: w Portugalii w 2013 roku oraz w Turcji w 2015 roku. Od wielu lat uczniowie Liceum i Gimnazjum uczestniczą i zwyciężają w rajdach turystycznych, takich jak coroczny Rajd Szkolny, Rajd Geologiczny czy Szkolny Rajd Rowerowy w Góry Izerskie.
Chlubę Szkole przynosi także Gimnazjum, co roku osiągając bardzo wysokie wyniki egzaminów gimnazjalnych, cieszy się wielkim zainteresowaniem w środowisku i skupia liczną grupę uczniów uzdolnionych, którzy osiągają znakomite rezultaty w konkursach o randze wojewódzkiej: „zDolny Ślązak Gimnazjalista”, „Liga Naukowa”, Mecze Matematyczne i ogólnopolskiej – Olimpiada Matematyczna, Olimpiada Informatyczna Gimnazjalistów.
Warto odnotować, że mimo niżu demograficznego Liceum wciąż cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem, co powoduje że do Szkoły trafiają zdolni i ambitni uczniowie z Jeleniej Góry i okolic, niekiedy nawet dość odległych. Szkoła przyciąga uczniów swoją innowacyjnością, uruchamia nowe kierunki kształcenia, wciąż rozszerza paletę dodatkowych przedmiotów nadobowiązkowych oraz możliwość nauki języków obcych nowożytnych, młodzież może wybierać spośród angielskiego, niemieckiego, francuskiego, rosyjskiego i hiszpańskiego. Niestety, z roku na rok maleje zainteresowanie językiem łacińskim. Zostaje wprowadzony program DSD, którego certyfikaty dają absolwentom możliwość podejmowania studiów na uczelniach w Niemczech. Od 2014 r. w szkole są także przeprowadzane egzaminy na certyfikaty z języka francuskiego.
Szkoła podejmuje kolejne wyzwania, włączając się w realizację unijnych programów edukacyjnych, tj. Comenius, „Dolnośląska szkoła liderem projakościowych przemian w polskim systemie edukacji”, „Dolnośląska e-szkoła”, „Być przedsiębiorczym – nauka przez działanie”, „wybieramy Fizykę”, DSD I i II (Deutsches Sprachdiplom) i projektach: Moja Mała Ojczyzna, DKK – Dyskusyjny Klub Książki .
W budynku Żeroma regularnie odbywają się interesujące przedstawienia wykorzystujące tradycyjne teksty literackie, jasełka szkolne, wystawy fotografii, malarstwa. Uczniowie biorą udział w warsztatach literackich, uczestniczą z sukcesami w zewnętrznych konkursach poetyckich oraz eksperymentalnych działaniach teatralnych. Potwierdzeniem zdolności aktorskich młodzieży okazał się międzynarodowy projekt „Krabat”, spektakl realizowany przez uczniów z Polską, Czech i Niemiec, którego przedstawienia odbyły się w teatrach Jeleniej Góry, Pragi i Bielefeld.
Dyrektor Eulalia Kłodawska – Szwajcer intensywnie zabiega o unowocześnienie bazy szkolnej: zakupione zostają nowe ławki, tablice interaktywne, wielkoekranowe telewizory. Ważnym dokonaniem z tego okresu jest wzbogacenie bazy komputerowej Szkoły i jej informatyzacja. Od 2012 r. funkcjonuje w placówce sieć wi-fi, dzięki czemu wprowadzony zostaje dziennik elektroniczny, którego zaletą jest znacznie większa transparentność informacji o przebiegu nauki dla uczniów i ich rodziców.
Szkoła zabiega o sponsorów, ich wsparcie umożliwia przeprowadzenie gruntownej modernizacji szatni szkolnej. W trosce o właściwe warunki nauki i pracy uczniów oraz nauczycieli na parterze zostaje urządzone kawiarenka szkolna z prawdziwego zdarzenia. Systematycznie, co roku przeprowadzane są bieżące remonty gabinetów szkolnych i ciągów korytarzowych. Zrealizowana została również termoizolacja budynku szkolnego czyli kompleksowa wymiana okien i drzwi. Zupełnie zmieniła wygląd północna część korytarza na czwartym piętrze, gdzie w miejscu ciasnych i przyciemnionych „zaułków” korytarzowych powstał jasny przestronny hol. Dyrektor Eulalia Kłodawska – Szwajcer podejmuje starania o poprawę bezpieczeństwa w Szkole: sprawnie działa monitoring korytarzy i dziedzińców szkolnych, a placówka jest ochraniana przez wyspecjalizowanych pracowników.
W celu pozyskania środków na działania szkolne od 2008 roku organizowany jest Koncert Charytatywny, będący prezentacją uzdolnień i pasji artystycznych młodzieży Żeroma (do 2015 r. odbyło siedem edycji). W organizację koncertu zaangażowani są wszyscy członkowie społeczności szkolnej. Hojność darczyńców pozwala na zakupy potrzebnego sprzętu szkolnego, finansowanie konkursów, umożliwia fundowanie stypendiów dla najlepszych uczniów, a w bieżącym roku (2015) dzięki wspaniałomyślności sponsorów i datkom z koncertu został zakupiony zupełnie nowy bus szkolny.
W 2013 roku „Żerom” obchodził szczególną rocznicę: 100-lecie budynku Szkoły. Z tej okazji odbyły się okolicznościowe uroczystości, na które zostali zaproszeni goście z Niemiec, dawni uczniowie, absolwenci i nauczyciele przedwojennej szkoły mieszczącej się w budynku przy obecnej ulicy Kochanowskiego 18. Dla upamiętnienia tej daty odsłonięto tablicę pamiątkową na I piętrze. Ciekawą, wartą odnotowania inicjatywą, było także odtworzenie (w przybliżeniu) wyglądu klasy szkolnej sprzed stu lat, ekspozycja cieszyła się wielkim zainteresowaniem zwiedzających. Skorzystano z zasobów archiwów szkolnych, w których zostało jeszcze sporo pamiątek z dawnych czasów.
Budynek Żeroma mimo upływu lat wciąż wyróżnia się w krajobrazie miejskim Jeleniej Góry, wieża zegarowa szkoły widoczna jest z daleka, a zewnętrzną urodę budynku uzupełnia eleganckie i funkcjonalne wnętrze. Obok wspomnianych wcześniej udogodnień warto wspomnieć o mniej utylitarnych elementach wyposażenia placówki. Są nimi tablice pamiątkowe, obrazy, medaliony i inne pamiątki związane z jubileuszowymi uroczystościami, wybitnymi absolwentami Liceum oraz odwiedzinami Szkoły przez sławnych uczonych. Na klatce schodowej zaraz po wejściu do budynku szkolnego witają wchodzących płaskorzeźby w formie medalionów z wybitnymi Polakami. Przed wewnętrznymi przeszklonymi drzwiami znajduje się mosiężna tablica poświęcona patronowi Szkoły Stefanowi Żeromskiemu. Na parterze zostały wyeksponowane w dwóch przeszklonych szafach trofea sportowe Szkoły – puchary, medale i inne pamiątki. Na ścianach korytarza na pierwszym piętrze wiszą dyplomy Złotego Liceum z rankingu „Rzeczypospolitej” i „Perspektyw”, obok pokoju nauczycielskiego znajduje się tablica pamiątkowa wmurowana z okazji 100 – lecia szkoły i galeria portretów dyrektorów Szkoły, a przy fortepianie wielka odrestaurowana zabytkowa szafa mieszcząca imponujący zbiór pucharów naukowych i sportowych. Na półpiętrze została wyeksponowana oryginalna kolekcja linorytów orłów polskich, ofiarowana Szkole przez jej dawnego ucznia, Marka Lerchera. Drugie piętro ozdabiają tablice poświęcone kilku znaczącym w historii Liceum postaciom: jedna dedykowana jest profesorowi Tadeuszowi Kotarbińskiemu, wybitnemu polskiemu filozofowi, który odwiedził Szkołę w XV-lecie jej istnienia, kolejna upamiętnia dawnego dyrektora Szkoły, profesora Tazbira, który odważnie stanął w okresie stalinowskim w obronie uczniów, następna przypomina osobę absolwenta liceum, Stanisława Barei, znanego polskiego reżysera. Kolejne półpiętra ozdabia ufundowana przez zaprzyjaźnioną szkołę w Alfeld płaskorzeźba w formie tablicy upamiętniająca Rok Chopinowski -2010. Wiekową pamiątką jest dużych rozmiarów obraz (a od około dziesięciu lat jego kopia, oryginał trafił do Muzeum Karkonoskiego) Maxa Wislicenusa pt. „Zimowy pejzaż Karkonoszy. Widok Śnieżki z Lisiej Góry (1918)”. Należy też wspomnieć, że portrety patrona Liceum – Stefana Żeromskiego znajdują się w pokoju nauczycielskim, w auli szkolnej, a na półpiętrze płaskorzeźba – popiersie pisarza. W gabinecie dyrektora Szkoły ładnie prezentuje się romantyczny pejzaż, namalowany prawdopodobnie jeszcze w XIX wieku.
W Zespole Szkół Ogólnokształcących Nr 1 (bo taką nazwą są objęte wszystkie jednostki wchodzące w skład licealno – gimnazjalnego zespołu) od 1945 do 2015 roku pracowało ponad 400 nauczycieli. Jeśli chodzi o uczniów, to samo tylko liceum młodzieżowe może się poszczycić liczbą przekraczającą 10000 absolwentów. Do tego dochodzi liczba ponad tysiąca stu absolwentów Gimnazjum oraz kilka tysięcy absolwentów istniejącego w budynku Szkoły Liceum Wieczorowego i Liceum Zaocznego. Wśród nich znalazło się szereg osób, które osiągnęły znaczący dorobek zawodowy w życiu naukowym, artystycznym, politycznym i w wielu innych dziedzinach.
Tegoroczny Zjazd Absolwentów odbywa się 70 lat od daty powstania polskiego Liceum. Odbyły się zjazdy absolwentów na dziesięciolecie istnienia Liceum (1955), w piętnastolecie (1960) tę uroczystość włączono w Jubileusz Powrotu Ziem Zachodnich do Macierzy, w dwudziestopięciolecie (1970) oraz trzydziestopięciolecie (1980). Kolejnym wielkim Zjazdem Absolwentów był zjazd w 1995 roku, w pięćdziesiątą rocznicę istnienia „Żeroma” oraz zjazd na 60 – lecie Szkoły (2005). Niedawno absolwenci, uczniowie i nauczyciele spotkali się na uroczystościach towarzyszących jubileuszowi 100-lecia budynku szkolnego (2013).
Każde ze spotkań po latach jest szczególną okazją do widzenia się z dawnymi przyjaciółmi i kolegami, do opowieści o czasach szkolnych i o sprawach dzisiejszych, czasem wzruszeń, wspomnień z dystansu, jak też porównań tamtej Szkoły i tamtych lat do obecnego „Żeroma”. To czas powrotu do świata młodości, świata wielkich planów, marzeń, natchnień i wielkich pierwszych uczuć. Nic nie trwa w miejscu i każda chwila zamienia się w historię.
Tegoroczny Jubileusz Szkoły w naturalny sposób także staje się kolejnym ważnym komponentem jej dziejów.
Opracował: Jan Owczarek
